فریاد پرهیز در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین اظهارکرد: شهرها در آغاز قرن بیست و یکم، تقریباً ۲ درصد از مساحت کره‌ زمین را اشغال کرده و حدود نیمی از جمعیت جهان را در خود جای داده‌ بودند.

وی با بیان اینکه جمعیت شهری دنیا هر سال ۵۵ میلیون نفر افزایش می‌یابد، افزود: پیش بینی می­شود در سال ۲۰۲۵ بیش از ۶۵ درصد مردم دنیا در شهرها زندگی کنند.

رئیس اداره مطالعات و برنامه ریزی شهری شهرداری اصفهان تصریح کرد: در این میان شهرهای آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین از رشد بسیار بالای جمعیت شهری برخوردار هستند.

پرهیز  با اشاره به اینکه روند ساخت و ساز بی رویه و رشد فزاینده جمعیت کشورمان ایران، در دهه‌­های اخیر و افزایش میل به مهاجرت از روستاها به شهرها در همین دوره باعث رشد سریع و لجام گسیخته شهرها شده است، افزود: در چنین شرایطی توسعه پایدار شهرهای کشور امکان پذیر نبوده است و معضلات و مشکلات شهرنشینی به عنوان موضوعی حساس و قابل توجه رخنمون شده­ اند.

پرهیز تاکید کرد: یکی از موضوع­هایی که بیشتر شهرهای جهان با آن دست به گریبانند، سوانح طبیعی است که در ۲۵ سال اخیر سه میلیون نفر تلفات در دنیا ایجاد و خساراتی در حدود ۲۳ میلیارد دلار وارد ساخته است.

وی ادامه داد: در این میان زلزله یکی از حوادث شایع در سراسر دنیا است، آنچنان که در سال ۲۰۰۱ مرگبارترین حادثه جهان گزارش داده شده است.

رئیس اداره مطالعات و برنامه ریزی شهری شهرداری اصفهان با بیان اینکه کشور ایران در طول تاریخ به دلیل ویژگی های جغرافیایی، اقتصادی، فرهنگی، طبیعی و سیاسی همواره در معرض بحران های طبیعی و غیرطبیعی زیادی قرار گرفته و به تبع آن خسارت مالی و جانی زیادی نیز از این راه به کشور تحمیل شده است، گفت: آمارها نشان می دهد که ایران در ردیف ۱۰ کشور بلاخیز دنیا است و زلزله مسبب بیشترین تلفات انسانی آن است.

وی اظهارکرد: کمربند زلزله ۹۰ درصد خاک کشور ما را در برگرفته است و از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۷۰ بیش از ۱۵۰۰۰۰ نفر جان خود را در اثر زمین لرزه از دست داده اند.

نبود نگرش علمی و سیستمی به نیازهای مردم

پرهیز با بیان اینکه کشور ایران از نظر آمار وقوع حوادث طبیعی در دنیا در رتبه ششم قرار می گیرد، ادامه داد: همه ساله وقوع حوادث موجب خسارت های جانی و مالی فراوان می شود و گستره های شهری نیز همواره تجربه تلخی از بروز اینگونه بلایا داشته اند و به نظر می رسد انجام برنامه ریزی خاص جهت مصون سازی هر چه بیشتر فضاهای شهری ضرورت دارد.

وی تصریح کرد: معیارهای ضعیف ساختمانی و استفاده از مصالح و مواد نامرغوب و نبود تاسیسات زیربنایی در کلیه مناطق شهرها باعث تشدید آسیب پذیری مناطق می شود.

رئیس اداره مطالعات و برنامه ریزی شهری شهرداری اصفهان افزود: با توجه به گسترش کالبدی و افزایش تراکم شهرهای بزرگ، وضعیت خطرناکی در صورت وقوع بحران به وقوع می‌پیوندد، زیرا سلسله مراتب شبکه های ارتباطی رعایت نشده، عرض راهها کم بوده، از مراکز خدماتی و درمانی دور بوده و در مناطق بحران خیز قرار گرفته‌­اند و در صورت بروز بحرانی با شدت بالا در این شهرها منجر به از بین رفتن کارایی شبکه­‌های ارتباطی، حجم بالای تلفات انسانی و خسارتهای مالی خواهد بود.

وی با تاکید بر اینکه کلانشهر اصفهان به دلیل قرارگیری در پهنه خطر نسبی متوسط زلزله از یک سو و دارا بودن بافت فرسوده ناپایدار از سوی دیگر در برابر انواع بحران های طبیعی و غیرطبیعی دارای آسیب پذیری فراوان است، گفت: علاوه بر این عوامل متعدد دیگری باعث افزایش احتمال بحران در شهراصفهان شده اند.

پرهیز این متغیرهای آسیب پذیر را بالا بودن تراکم‌های ساختمانی و جمعیتی، کیفیت پایین ابنیه در بدنه شبکه های ارتباطی و درجه محصوریت بالا، توزیع نامتوازن امکانات و خدمات در بعضی مناطق شهر، پیدایش زاغه های فقیر، بافت‌های فرسوده مرکز شهر، نابسامانی های کالبدی، تراکم ترافیک، توسعه بی قاعده شهری، عدم رعایت قوانین و مقررات مقاوم سازی، بلند مرتبه سازی های غیراصولی، استفاده از مصالح ناسازگار در ساخت و سازهای سال های اخیر به ویژه در ساختمان های بلندمرتبه، ناپایداری زمین و نداشتن برنامه های اصولی برای رویارویی با بحران های آتی و صدها مشکل دیگر، خواند که اکنون در شهر اصفهان به وضوح به چشم می خورد.

وی تصریح کرد: بخشی از این مشکلات ناشی از نبود نگرش علمی و سیستمی به نیازهای مردم و انطباق برنامه ها و سیاست‌ها با محیط شهر است که در صورت تداوم آن در آینده، به گره های کور و لاینحلی منجر خواهد شد و در صورت بروز چنین شرایطی، حتی صرف هزینه های سنگین و تلاش برنامه ریزان نیز نمی تواند وضعیت پیش آمده را بهبود بخشد.